هنوز وقتی یادم میاد ، گریه ام می گیره.
من عاشقش بودم ولی اون.
هنوزم شبا نمیتونم بخوابم ، همیشه و همه جا تو فکرمه.
دیروز که داشتم با گوشیم ور می رفتم ، دوباره عکسشو دیدم ، اون چشماش.
دیوونش بودم ، دیوونه.
اگه میگفتن کل زندگی و دار و ندارتو بده ، یه بار دیگه ببینیش ، حاضر بودم.
اصلا چرا باید اینطوری بشه؟
من به سختی می تونستم اونو از ذهنم بیرون کنم شاید برای یکی دو روز ،
ولی حتی یک ثانیه هم نمی تونستم از قلبم بیرونش کنم.
ولی اون چی؟
مطمئنم اون اصلا الان منو یادش نمیاد.
هی.
چقدر سخته اینقدر یکیو دوست داشته باشی ولی اون.
بزارید گیجتون نکنم ، حالا که میخوام براتون ماجرا رو تعریف کنم ، بزارین از اولش تعریف کنم
یعنی اولین باری که دیدمش.
درباره این سایت